siedzą w dresach i kapciach
24 godziny na kanapie
pośród okruchów i resztek chipsów
pustych opakowań po czekoladzie
płacząc, że nie są atrakcyjne
mijają mężczyzn swojego życia
przechodząc obok półek
ze słodyczami
które umilają im samotne wieczory
przechodząc obok półek
ze słodyczami
które umilają im samotne wieczory
później wychodzą na ulicę
zrozpaczone i chciwe powrotu do domu
zrozpaczone i chciwe powrotu do domu
nie zauważając wpatrzonych w oczu
śmiałych otarć i uśmiechów
nie wiedząc,
śmiałych otarć i uśmiechów
nie wiedząc,
że dla paru przechodzących facetów
są idealne
nie widzą
są zbyt przejęte swoją nieatrakcyjnością
są idealne
nie widzą
są zbyt przejęte swoją nieatrakcyjnością
bardzo prawdziwe są Twoje słowa - smutne, ale prawdziwe... Wiele osób nie docenia samych siebie i ukrywa się pod pierzyną kłamstw.
OdpowiedzUsuńzapraszam do poczytania moich utworów - http://slowopasja24.blogspot.com/
dziękuję, na pewno zajrzę;)
OdpowiedzUsuńświetne! sama prawda ładnie ujęta :)
OdpowiedzUsuńhttp://luuvmy.blogspot.com/
Takie prawdziwe i zarazem motywujące <3
OdpowiedzUsuńZapraszam do siebie :) https://samxcatwip.wordpress.com/
dzięki, wpadnę!:)
Usuń