Nie ma nic bardziej wzruszającego
niż błysk w oku
głodnego dziecka,
które nie zaznało innego widoku
prócz okruchów chleba
dzieci, przepełnione nadzieją,
bo choć niebo widzą,
dotykają piekła
i płomieniem się karmią
dzieci, które pochodzą z kraju
w którym panuje głód
i choć z ich ust, do Boga nie idzie wiele próśb
kolejna setka umiera gdzieś znów
ale my,
ludzie z dobrych domów
umiemy tylko patrzeć
krzywdy nie robiąc nikomu
tylko patrzeć,
zamiast starać się pomóc
siedzieć bezczynnie
wzruszać ramiona
i dalej narzekać na świat,
bo coś nie należy do nas.
ale spójrz,
w ich głodne oczy
wystające żebra
nieprzespane noce
jesteś jak żebrak,
choć tak wiele masz
tak naprawdę jesteś biedny
bo niewiele im dasz.
\
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
krytykuj, ale zostaw po sobie ślad!